De uiteindelijke prioriteit van een zorgaanbieder is, zoals gezegd, het verlenen van zorg. En ik geloof dat patiënten en/of cliënten zich met uitzonderlijke en kwaliteitsvolle zorg niet alleen beter of comfortabeler voelen, maar dat ze ook langer kunnen leven en gelukkiger zijn, wetende dat ze niet alleen zijn. En dus zijn de eenvoudigste dingen vaak het belangrijkste om een ​​oudere/kwetsbare patiënt elk moment te laten waarderen als een mooie zegen en een goed moment om te delen met degenen van wie ze houden.
In maart 2019 werd ik gediplomeerd praktijkverpleegkundige, volgde mijn opleiding in een plaatselijk verpleeghuis en werkte als doktersassistent; het uitvoeren van snelle tests en vitale controles bij klanten, en andere kantoortaken. Ik ben momenteel werkzaam als verzorger bij een plaatselijke woning.
Deze rol heeft me veel geleerd (doet nog steeds) en heeft me zoveel bijgebracht door de discipline, patiënten en vastberadenheid die nodig zijn om voor de behoeften van anderen te zorgen. Maar toch worden mijn grootste lessen geleerd door voor mijn eigen, mijn kleine liefde (dochter) en mijn voor altijd gezegende grootouders te zorgen; want als zodanig zou ik ervoor kiezen om het helemaal opnieuw te doen.
Jezelf verloochenen voor het welzijn van anderen, geloof ik, is de grootste daad van de mensheid.
Een praktische verpleegkundige (verzorger) zijn is niet mijn uiteindelijke doel en passie, maar wat ik wel weet is dat het me voorbereidt op iets groters, waarbij het ondersteunen en helpen van anderen centraal staat.
En dus vertrouw ik op moed en vind ik de ijver die nodig is om ervoor te zorgen dat ondanks de uitdagingen en de ernst van iemands situatie, het mijn doel is om verandering ten goede teweeg te brengen.
Zodat zij (wij) deze kwetsbare maar zo betekenisvolle kans krijgen om bij dierbaren te zijn; om te lachen en herinneringen te creëren die een leven lang meegaan.
Zelfs als hun geheugen het laat afweten (zoals soms het geval is) en hun gesprekken gedesoriënteerd zijn, of ze ons niet meer herkennen; we kennen ze, we zullen ze altijd onthouden en zullen voor altijd van ze houden.
Alles overwegende, ben ik optimistisch over de toekomst, bereid om uit de gebaande paden te treden, nieuwe dingen te leren, spiritueel, intellectueel en sociaal te groeien, om mijn door God gegeven gaven te ontsluiten en mijn "WAAROM" doel te vinden. Dus hoe ik ook kan groeien en adopteren, mijn kaarten liggen op tafel. Laten we samen werken aan betere zorg en een beter leven.