Ik behandel en ontmoet zoveel patiënten, van baby tot ouderen. Maar meestal werk ik het liefst met de ouderen, waar ik vroeger de meerderheid werkte op basis van mijn ervaring. Tijdens onze trainingsdagen in de verzorger zorg ik voor deze ouderen die een alzeihmer, parkinson, diabetes, dementie, de ziekte van Buerger, beroerte en kankerpatiënten. mijn vorige baan eerder in Saoedi-Arabië, ik zorgde ook voor een patiënt met een beroerte en was bedlegerig. Ik gaf hem glucerna-melk via een PEG-buis.. met administratieve medicijnen, doe hygiënezorg, bad- en mondverzorging. regelmatig masseren en sporten.. nu werk ik hier in Singapore. De baan hier houdt zich voornamelijk bezig met het huishouden en koken, maar tijdens mijn interview moet ik oppassen met een oudere, een 99-jarige Chinese vrouw kan geen Engels spreken, alleen Maleis, Bahasa en Chinees. aangezien ze al een oppas in Indonesië heeft die voor haar zorgt. Ik keek naar haar en zat op haar alsof haar verzorger er niet was. gebonden aan een rolstoel, moet twee keer per dag douchen, een luier verschonen en een pouridge voeden en op tijd medicijnen toedienen. Ik heb een dementie en een beroerte. 's Nachts kan ze niet slapen, ze praatte te veel en veel mensen bellen die ze kent als verzorger, ik hou van mijn werk, het moet heel lang geduld hebben en de hele tijd ruzie maken met de patiënten, want als verzorger ben/zijn/zijn ik/zijn we een mensenlevensredder voor/voor hen. Toen hadden de patiënten alleen maar nodig voor de zorg, liefde en hulp in tijden waarin de familie van hen er niet is vanwege hun respectieve leven en ook hun eigen leven hebben om te werken. als verzorger moet ik het beste geven en dienen en voorzien in de behoeften van speciale zorg voor de ouderen.