Hallo en hallo aan de familie waarvoor ik ga werken. Ik ben 19 jaar oud en zou graag au pair willen worden, omdat dit al heel lang mijn droom is. Ik zou niets liever willen dan deel uit te maken van uw gezin en uw kleintje(s) te helpen groeien, niet alleen in kennis, maar ook in de manier van leven. Met levenswijzen bedoel ik dat ik de kinderen help om op een constructieve manier met hun emoties om te gaan, in plaats van op een destructieve manier. Om bij de kinderen aanwezig te zijn en leuk en kunstzinnig te zijn en een relatie met hen op te bouwen, zodat ze zich op hun gemak voelen om bij mij in de buurt te zijn en met mij te praten als er iets mis is. Ik zal een geweldige oppas zijn omdat ik ervaring heb met oppassen en ik ben absoluut dol op kinderen, zelfs de kleine driftbuien die ze kunnen veroorzaken, maar dat maakt het des te meer reden om ze te helpen hun emoties te verwerken en er niet over te praten, maar om het te controleren mijn toon en om zowel voorzichtig als attent te zijn op de manier waarop ik op de betreffende situatie reageer. Ik vind het belangrijk om een ​​‘laag van herkenbaarheid’ te vormen, als ik het zo mag zeggen, tussen de oppas en de kinderen. Communicatie is van cruciaal belang, vooral tussen het gezin en de oppas.
Ik zal doen wat van mij wordt verwacht en soms een stap verder gaan om ervoor te zorgen dat er goed voor de kinderen wordt gezorgd als ze onder mijn verantwoordelijkheid vallen. Ik zal onvoorwaardelijk van ze houden en een goede sport zijn, maar deelnemen aan de 'maar waarom'-vragen?