Hallo, toekomstig gastgezin!
Aangenaam kennis te maken!
Mijn naam is Maria, ik ben 19 jaar en ik zou graag je volgende AuPair willen zijn.

Ik kom uit Brazilië, geboren en getogen in een stad genaamd Campo Grande.
Ik zit momenteel op de universiteit, ik ben een architectuurstudent en ik woon bij mijn oma, de moeder van mijn moeder, aangezien haar huis vlakbij de universiteit is waar ik naartoe ga.

Zowel mijn moeder als mijn vader wonen in de stad en we hebben een hechte band, ze zijn allebei hertrouwd en mijn relatie met mijn stiefmoeder en mijn stiefvader is behoorlijk verbazingwekkend, ze behandelen mijn broer en ik alsof we hun eigen kinderen zijn. Ook al vind ik het heerlijk om met ze te eten of minstens één keer per week naar hun huis te gaan om bij te praten, vanwege mijn drukke agenda, overdag werken en 's avonds studeren, is het moeilijk om mijn familie vaak te zien. Mijn gekke uren, van huis naar werk gaan, van werk naar universiteit en van universiteit naar huis, zijn ook de reden waarom ik mijn rijbewijs haalde zodra ik 18 was, ik wilde van niemand afhankelijk zijn om te komen waar ik nodig had. Een andere reden om mijn rijbewijs te halen was mijn oma, zij is 76 en met pensioen, dus ik wilde haar naar de plaatsen van haar vrienden kunnen rijden, met haar boodschappen kunnen doen en koffie kunnen drinken. Ik bleek een zeer rustige chauffeur te zijn, aangezien ik vele dagen alleen doorbreng met de kinderen waar ik oppas en met mijn oma organiseer ik mezelf graag, zodat ik vroeg kan vertrekken en genoeg tijd heb om zonder haast op de plaatsen aan te komen.
Mijn eerste ervaring met oppassen gebeurde toen ik 16 was, ik werd een uitwisselingsstudent en ik woonde met een 4-jarige jongen en na 3 maanden bij het gastgezin te hebben gewoond, kregen de kleine en ik een hechte band, dus mijn gastouders vroegen me om op hem te passen zodat ze op date-avonden konden gaan. Het was zo'n leuke ervaring dat toen ik terugkeerde naar Brazilië, ik op het punt stond af te studeren op de middelbare school, dus begon ik op de kinderen van vrienden van mijn ouders te passen, bijna als een parttime baan. Het ging zo goed dat ik besloot voor de nachtelijke periode op de universiteit o ik kon het blijven doen. Het aantal kinderen nam in de loop van de tijd toe en als gevolg daarvan de ervaring, vandaag kan ik met alle kinderen werken, ongeacht hun leeftijd, van pasgeborenen tot 12 jaar oud. Momenteel zorg ik voor 4 vaste kinderen en een keer per maand werk ik ook met een groep van 7 neven, als recreant op barbecuefeesten.
Ik vind dat ze mij moeten kiezen omdat ik een zeer verantwoordelijke en volwassen persoon ben. Ik heb al van jongs af aan verantwoordelijkheden en klusjes thuis, ik begon met koken toen ik 10 was, dus mijn ouders dachten altijd dat het leuk zou zijn om eenmaal per week verantwoordelijk te zijn voor een maaltijd, op 12-jarige leeftijd begon ik mijn eigen was te doen. Mijn kamer schoon en georganiseerd houden was thuis altijd een must. Daarnaast heb ik sinds ik me herinner een druk schema en dat stond mijn klusjes nooit in de weg, ik speelde volleybal, volgde Engelse en theaterlessen en ik deed nog steeds mijn klusjes thuis, mijn schoolactiviteiten en studeer voor toetsen. Ik denk dat een ander voordeel dat ik heb, is dat ik ooit een uitwisselingsstudent was, dus ik heb al de ervaring van het leven in het buitenland. Ik weet hoe het is om weg te leven van familie en vrienden, een nieuwe taal te leren en een nieuwe cultuur te ontmoeten. Ik ging op 16-jarige leeftijd naar de VS, ik had verantwoordelijkheden thuis, zoals minstens één keer per week het avondeten bereiden, mijn was doen, mijn kamer schoonmaken en ordenen, voor mijn gastbroer zorgen, en het lukte me nog steeds om As op het rechte pad te houden, onderhield een gezonde relatie met mijn gastgezin en met mijn leraren en maakte nog steeds vrienden, met wie ik nog steeds praat. En om af te sluiten, het klinkt misschien een beetje cliché om het in mijn sollicitatie te zeggen, ook al is het waar, maar ik hou van kinderen, ik geniet er echt van om bij ze in de buurt te zijn, en ik heb veel ervaring met ze sinds ik heel jong was. Toen ik opgroeide als de jongste neef, had ik nooit kinderen om me heen, toen ik 10 was, trouwden sommige van mijn neven en kregen baby's, dus ik bleef altijd hangen. Ik wilde met alles helpen, ik vond het superleuk om de klusjes te doen, zoals douchen, luiers verschonen, dutjes doen, en ik vond ze ook heel schattig. Uiteindelijk, toen ze oud genoeg waren, begonnen mijn neven en nichten me te vragen om voor hun kinderen te zorgen, zodat ze op een date konden gaan of wanneer ze een activiteit hadden die ze niet konden brengen. En toen ik naar de VS reisde, had ik ook kinderen in de buurt, dus ik zorgde voor mijn gastbroer als mijn gastouders op date gingen, ik zorgde zelfs voor onze buren, broers die 3 en 4 jaar oud waren. Ik babysit tegenwoordig nog steeds en ik denk dat dat een groot voordeel van mij is, ik heb een goed idee van hoe ik met kinderen moet omgaan, hoe ik me moet gedragen in de buurt van de ouders en hoe ik het goed moet doen.